ar veni asa – sub cerul cenusiu, ma uit in jur si ma intreb:
cum de nu stiu – daca esti mort sau de esti viu, Doamne?!?
se pusera norii capac peste lume…
astept sa dea in clocot, sau sa faca spume!
sa ies cumva din cenusiul fara de nume.
sa vad cerul albastru.
nu-mi spune cat e ceasul, e deja tarziu…
si eu tot nu stiu.
Lasă un răspuns